کوه نوردان و دیگر کاربران طبیعت باید نخست ظرفیت های بقاء در محیط های طبیعی را به دست آورند و پس از آن به یادگیری تکنیک های حرکت در خاک، سنگ، برف و یخ بپردازند. یکی از موارد حائز اهمیت حفظ بقاء درکوهستان کیف کمکهای اولیه(یا کیت کمک های اولیه) و کیت بقاء می باشد و از آنجا که کیت بقاء با کیف کمک های اولیه تفاوت دارد. در این مقاله کیت بقاء مورد بررسی قرار خواهد گرفت .
امروزه با بالا رفتن علاقه مردم به طبیعت گردی و کوه نوردی، یافتن روش هایی که باعث انجام موفق و دور از سانحه این فعالیت ها می گردد، امری قابل توجه می باشد. ناوبری (Navigation) در این زمینه نقش بسیار مهمی را ایفا می کند، بطوری که امروزه مباحث آن تبدیل به موضوع بسیار مورد توجه جوامع علاقمند به سیاحت و ماجراجویی در طبیعت گردیده است.
طبیعت پر رمز و راز و جذاب کشور ما ایران نیز دلیل بسیار خوبی برای وارد شدن به این موضوع می باشد و GPS یکی از وسایل مدرنی است که کمک شایانی در امر ناوبری می نماید.
در این مقاله قصد نداریم که به تکنولوژی GPS بپردازیم، چرا که در مقالات متعدد راجع به آن صحبت شده است. آنچه در اینجا سعی خواهد شد که بیان شود، معرفی قابلیت ها و کاربرد گیرنده GPS در کوه و دیگر جوانب طبیعت می باشد.
اگر می خواهید راهبر توانمندی شوید باید با سرپرست‌های توانا همکاری نمایید. آنها را مطالعه کنید؛ ببینید چگونه یک صعود را سازماندهی می‌کنند، تصمیم می‌گیرند و اعضای گروه را اداره می نمایند. ضمن کمک به این گونه سرپرست‌ها، می‌توانید در برخی از فعالیت‌هایشان سهیم شوید. راهبران کهنه‌کار، پیش از دیگران، به مراحل کار فکر می‌کنند، مشکلاتی را که ممکن است پیش آید در نظر می‌گیرند و برای آنها راه حل می یابند. این‌گونه تمرین ذهنی، آموزش بسیار خوبی برای راهبران آینده است. باید عادت کنید که به کل برنامه و همه‌ی اعضای گروه بیندیشید. این نخستین گام برای راهبرانه اندیشیدن است. فراموش نکنیم که مطالعه‌ی رفتار سرپرست‌های توانا، نباید منجر به تقلید تمامی حرکات آنها شود. اعضای گروه باید باور کنند که سرپرست، سبک و سیاقی دارد که از آن خود اوست. راهبری همیشه کار آسانی نیست، اما باید کاملاً طبیعی باشد. اگر فردی درون‌گرا هستید، به خودتان فشار نیاورید تا برون‌گرا جلوه کنید. هر کسی که مهارت‌های فنی، اعتماد به نفس و علاقه‌ی لازم به ایمنی گروه را دارد، می‌تواند یک راهبر موفق باشد. صعودی که در آن، شخص برای نخستین بار مسئولیت سرپرستی را به عهده می‌گیرد، باید کاملاً در محدوده‌ی توانایی‌های وی باشد. حضور یک سرپرست باتجربه در گروه برای کمک فکری در شرایط بحرانی، اقدام سودمندی است. سرپرست تازه کار باید زمان بیشتری برای سازماندهی صعود صرف کند و از افراد باتجربه‌ی گروه، اطلاعات ضروری بیشتری دریافت نماید. وی باید حتماً کارها را میان اعضا تقسیم کند تا بتواند از مهارت‌های آنان بهره بگیرد. به این حقیقت که تجربه‌ای در زمینه‌ی راهبری ندارید، دامن نزنید؛ زیرا تنها نتیجه‌ی آن کاهش اعتماد اعضای گروه به شماست.
در کتاب climbing dictionary بیواک اینچنین معنی شده است:
Bivouac
Bivy
معادل فرانسوی “شبمانی”
گذراندن شب در فضای باز در مسیر یک صعود چند روزه یا گاهاً یک روزه یا حتی بدلیل همراه نداشتن ابزار کافی برای شبمانی در کمپ. بیواک ممکن است شامل چیزی بیشتر از دراز کشیدن یا نشستن بر روی یک طاقچه بدون هیچ گونه لوازم خواب نباشد.
بیواک با استفاده از پتوی نجات یا کیسه های بیواک به مراتب راحت تر ، ایمن تر و لذت بخش تر است.
تبریک به همه ی مردم ایران... خصوصاً خوزستان و لرستان
سرانجام پس از شش سال پی گیری، آبشار شوی به عنوان جاذبه ی طبیعی ملی ثبت شد.
برگزاری جلسه ی شورای عالی محیط زیست کشور در روز هوای پاک و مصوبات در ادامه ی مطلب...
یکی از الزامات حضور قوی در عرصه ی علم بخصوص مهندسی مکانیک اطلاع از مقالات به روز جهانیست.
علاقه مندان عزیز برای جستجو و سفارش انواع مقالات، به لینک زیر مراجعه نمایند.
29 دی ماه در تقویم ایران به عنوان روز هوای پاک نام‌گذاری شده است.
بحران آلودگی هوا در تهران و ۶ شهر آلوده دیگر ایران شامل تبریز، مشهد، اراک، اصفهان، شیراز و اهواز، در سال ۱۳۷۴ مسؤولین ستاد اجرایی کاهش آلودگی هوا را بر آن داشت تا به منظور ایجاد حساسیت در بین اقشار مختلف جامعه، روز ۲۹ دی‌ماه را به عنوان روز هوای پاک اعلام نمایند.
هدف از اعلام روز ملی هوای پاک ایجاد حساسیت در بین اقشار مختلف جامعه بوده است و از آنجایی که کلید اصلی کاهش آلودگی هوا، مشارکت مردمی و افزایش هماهنگی بین‌بخشی است این روز می‌تواند عامل مهمی در ایجاد این مشارکت و هماهنگی بین‌بخشی باشد.
منطقه شکار ممنوع قلعه شاداب
موقعیت منطقه :
این منطقه با مساحت حدود 5000 هکتار در 33 32 تا 37 32 شمالــی و26 48تا 35 48 شرقی واقع در 40 کیلومتری شمال شهرستان دزفول، در بخش شهیون با ارتفاع 700 الی 800 متر از سطح دریا از ضلع غربی مشرف به دریاچه سد دز و از شمال به روستاهای اسلام آباد ، پامنار و از جنوب به رودخانه دز و از شرق به روستاهای بیشه بزان و بازارگه منتهی می گردد. کوه قلعه شاداب صعب العبور و تنها راه ارتباطی با قله کوه از طریق دروازه ای مقدر می باشد که این دروازه محل ورود عشایر و دامداران است و در حوالی روستای اسلام آباد قرار دارد .
روستاهای حاشیه منطقه شامل پامنار، بیشه بزان و بازارگه می باشند که همگی خارج از محدوده تعیین شده ولی به لحاظ دامدار بودن بر منطقه تاثیر گذار خواهند بود.
روزانه از گوشه کنار دنیا شاهد اخبار ناخوشایندی از شکار گونه های مختلف حیوانات وحشی و در حال انقراض هستیم، و گاهی نیز تصاویر دردناکی از کشتار بی‌رحمانه این گونه‌ها منتشر میشود.
از یک طرف: به گفته برخی از اهالی محلی بخش الوار اندیمشک یک اتفاق جالب حدود دوسالی است که در این منطقه رخ داده، اما اینک نیاز به توجه ویژه مسئولین دارد.
به نقل از برخی از اهالی بخش الوار اندیمشک در روزهای گذشته یک اسب و یک قاطر در بخش الوار اندیمشک توسط پلنگ زاگرس کشته شده است.
معاون فرماندار اندیمشک در این رابطه گفت: پلنگ در منطقه دورق منگره در تابستان سال گذشته ده ها راس بز، گوسفند و قاطر را دریده است.
وی افزود: خوشبختانه سطح فرهنگ در این منطقه به سطح عالی و بالایی رسیده و با اینکه پلنگ را در حال حمله به گوسفندان و حیوانات خود مشاهده می کنند، برای احترام به قوانین و همچنین حفظ این گونه نادر از تیر اندازی به آن خودداری می کنند.
از طرفی دیگر:
مدتی پیش یک پلنگ به یک نیسان در مناطق شمالی دزفول حمله ور شده بود، و بدون صدمه به شخصی فرار می کند.
آیا این حملات به این معنی نیست که چرخه ی طبیعی این منطقه دچار مشکل شده است؟ آیا بدین معنی نیست که نبود طعمه در محل زندگی این پلنگ ها، آنها را به تجاوز به حریم انسانها کشانده؟ آیا اصلا این گونه به حریم انسان تجاوز کرده یا انسان با ساخت جاده های بسیاری در مناطق مختلف، به حریم این جاندار تجاوز نموده است؟ عوامل بروز این مشکل چیست؟ چه تدبیری برای رفع این مشکل باید دید؟
سوال های زیادی پیش می آید که پاسخشان نیاز به پژوهش های بیشتری دارد... شاید یکی از دلایل احداث جاده ها باشد که موجب می شود ناخداگاه این گونه ها با انسان روبرو شوند.
به نظر می رسد این گونه ی کمیاب در حال انقراض، در پی خوراک، از حریم خانه ی خود خارج می شود...
آیا بدین معنی نیست که گونه های جانوری منطقه به سرعت در حال کاهش است؟ دلیل آن چیست؟
موقعیت جغرافیائی :
قله مرتفع آزاد کوه یا بقولی شاهزاده کج گردن دومین قله مرتفع البرز مرکزی پس از دماند در سلسله جبال البرز و البرز مرکزی ناحیه کوهستانی نورد کجور قرار دارد این قله از شمال به دره رودخانه بلده از شرق به دره کلاک از غرب به دره نسن و از جنوب به دره وارنگرود و قلل سرماهو محدود می باشد.
اسم آزادکوه توسط محلیان ساکن اطراف برای این کوه گذاشته شده‌است و شاید دلیل این نام‌گذاری این باشد که این کوه به صورت مخروطی بوده و با ارتفاعات اطراف ارتباط ندارد.
مسیر صعود :
صعود به آزاد کوه کار فنی و تکنیکی ندارد و در هنگام صعود در تابستان نیاز به استفاده از وسایل فنی نیست. دو راه برای صعود به آزاد کوه وجود دارد. راه آسان‌تر و کوتاه‌تر از مسیر روستای کلاک بالا و راه سخت‌تر و بلندتر از مسیر روستای نسن است اما به دلیل زیبایی و سرسبزی نسن کوه نوردان بیش تر از روستای نسن صود می کنند. صعود از راه کلاک بالا بین ۱ تا ۲ روز و صعود از راه نسن ۲ روز طول می‌کشد. هیچ پناهگاهی در هیچ‌یک از راه‌ها وجود ندارد و هر کس که قصد صعود دارد باید با خود چادر حمل کند. صعود به این کوه در زمستان آسان نیست زیرا خطر ریزش بهمن وجود دارد.
مناسبترین مسیر صعود به قله مرتفع آزاد کوه آبادی کلاک بالا از مسیر جاده بلده می باشد . این صعود از کلاک تا گردنه چورن به 3 ساعت زمان و از گردنه تا قله به 2 ساعت زمان نیاز دارد و سیب انتهائی مسیر بسیار تند و سنگلاخی است.
کوه توچال (Tochal mount) در شمال تهران و به ارتفاع 3962 متر است که بخشی از دامنه رشته کوه البرز است. دامنهٔ جنوبی توچال مجاور با شهر تهران و بلندترین نقطه شهر تهران محسوب میشود که به بام تهران شهرت دارد.
نوشتار مسیرهای کوهنوردی شمال تهران به معرفی مسیرهای ایمن کوهستان تهران میپردازد که در ارتباط نزدیک با قله توچال یکی پررفت آمدترین و پرخطرترین قله های کشور ایران است.
مشهورترین پناهگاه‌ها و جان‌پناه‌های توچال به ترتیب از شرق به غرب دارآباد، کلک‌چال، شروین، شیرپلا، جان پناه قله توچال، امیری، هتل اوسون، ایستگاه پنجم تله کابین، اسپیدکمر و پلنگ‌چال هستند در نوشتار پناهگاه و جانپناه های استان تهرانگنجانده شده است. که همگی آنها مشرف به تهران هستند. این کوه از جنوب، به شهر تهران و از شمال به آهار، شکراب و شهرستانک مشرف است.
مقدمه :
مباحثی که در این مقاله آورده شده است ،عمدتا در مورد مشکلاتی است که برای چشم در ارتفاعات بلند اتفاق می افتد و نیز اقداماتی که می توان در جهت جلوگیری از ناراحتی های چشمی انجام داد. هدف از تدوین این مقاله ، ارائه یک دانش عملی به خوانندگان است که بتوانند مشکلات ساده ی چشم خود و دیگران را مدیریت کنند و همچنین علائم خطر آفرین را تشخیص دهند. به طورکلی شعار ما این است که در کوهنوردی ،تدارکات مناسب و پیشگیری رمز موفقیت و جلوگیری از حادثه و ناراحتی های چشمی می باشد.
انجمن پزشکی کوهستان ایران: انسان در طول تاریخ همواره با طبیعت در ستیز و مبارزه بوده است. هر زمان که با فروتنی و تواضع در مقابل سر سختی کوهستان و طبیعت کرنش نشان داده، با کامیابی و پیروزی همراه بوده و چنانچه ناآگاهانه و با سماجت نسبت به واکنش قله و شرایط نا پایدار پافشاری کرده است متاسفانه با شکست و ناکامی و فرجامی تلخ روبرو بوده است.
اکثر کوهنوردان تمرین و آزمون شرایط سخت را در فصول مختلف سال به عنوان پیش نیاز برنامه های حرفه ای لازم و ضروری می دانند. تمرین و ممارست با طبیعت، کوه و صخره گاهی انسان را در آزمونی سخت و جانفرسا مواجه نموده و در پی آن تجارب گران سنگی بجا می ماند. طبیعت و کوهستان با تمام زیبایی های خود گاها با انسان جنگ و نبرد دوستانه دارد
این دو در آزمونی سخت و نا برابر همدیگر را محک زده و دعوت به مبارزه می کنند. انسان با تمام توانایی های جسمی و بکار گیری از تجهیزات مدرن در رویارویی با شرایط سخت و صلابت قله و نیز تلاش برای زنده ماندن با هدف برد برد با طبیعت مبارزه می کند. در این عرصه نبرد همواره پیروزی از آن ما نیست بلکه در زمان و فرصت بسیاراندکی اراده و خشم طبیعت انسان را مغلوب و ناگزیر به بازگشت می کند. به همین دلیل بخش بزرگی از کوهنوردان با شروع فصل زمستان و با صعود به قلل مرتفع کوهنوردی را با جدیت پیگیری می کنند.
هر دم از این باغ بری می رسد
خوزستان به عنوان خط مقدم جبهه ی ریزگرد ها و آلاینده های شرکت های نفتی و پتروشیمی، آلوده ترین استان ایران محسوب می شود. به همین علت زیست بوم استان در معرض خطری جدی قرار دارد. اگر این وضعیت استمرار یابت و تدبیری اصولی اتخاذ نشود، این تهدید بیش از پیش خطر آفرین خواهد شد. متاسفانه برخی از عوامل بحران زای زیستی در این چند سال اخیر مزیت بر علت شده است و در اثر عدم توجه به اصول ایمنی خطوط لوله ی نفت، هر از چند گاهی استان، با بحران زیست محیطی جدیدی مواجه می شود.
مثلا رودخانه ی کرخه و آبزیان آن هنوز از آثار و خسارات شکستگی و آلودگی نفتی سال ۱۳۸۹ سر بلند نکرده بودند، که مدتی قبل، خط لوله ی گازوئیل در مرز استان لرستان – خوزستان بر اثر شکستگی سر از کرخه در آورد و به خاطر گرانروی و سبکی چگالی گازوئیل نسبت به آب، سطح بستر رود و دریاچه سد کرخه و بستر شوش و اهواز آلوده گردید و باعث هلاکت ۲۰۰۰۰ ماهی و تعدادی پرنده شد و خساراتی به زمین های کشاورزی پایین دست، و تهدیدی جدی برای آب آشامیدنی بعضی شهرستان ها شد.
شایسته است مدیریت کل حفاظت محیط زیست استان و مسئولین شرکت نفت و شرکت های انتقال دهنده ی نفت و فراورده های آن اقدامات کارشناسانه ی دقیقی نسبت به تعویض خطوط فرسوده انجام دهند و در عبور خطوط از رودخانه ها نهایت نکات ایمنی را لحاظ نمایند و نسبت به جمع آوری خطوط لوله حاشیه رود، اقدام عملی نمایند و از احداث خطوط جدید در نزدیکی بستر رود ممانعت نمایند و کلیه ی تلاش خود را با اقدامی متعهدانه جهت جبران خسارات وارده به بستر رود و آبزیان آن با برنامه های ترمیمی و تکمیلی انجام دهند.
بافتی تاریخی که با ورود به کوچه پس کوچه های آن، احساس ناب حضور در تاریخ به آدم دست می دهد و با معماری زیبا و چشم نوازش چشم هر بیننده ای را به تماشایی توام با لذت دعوت می کند این روزها حال روز خوبی ندارد. صحبت از بافت تاریخی دزفول است که مدت هاست خبر ساخت و سازهای غیرمجاز در آن به گوش می رسد و دل دوستداران آثار تاریخی را به درد آورده است. اقدام ناخوشایند و غیرمجاز ساکنان این بافت در استفاده از مصالح ساختمانی مدرن در ورودی منازل و ترمیم دیوارهای بافت به گونه ای که هیچ سنخیتی با نمای سنتی بافت ندارد، سبب شده تا روز به روز این بافت ارزشمند از هویت تاریخی خود فاصله بگیرد. این موضوع تاجایی پیش رفته که در هر بار حضور در این محل با تعرض های جدیدی از ساکنین مواجه می شویم. ساکنانی که خواسته یا ناخواسته سرنوشت یک مجموعه تاریخی کم نظیر را به بازی گرفته اند.
یک بهله عقاب بیمار از سوی یکی از ساکنین روستاهای سنجر در حوالی دزفول به اداره حفاظت محیط زیست دزفول تحویل گردید و در معاینه گونه مذکور توسط دامپزشک اداره دامپزشکی دزفول مسمومیت پرنده تشخیص و کار درمانی گونه آغاز و پس از مداوای گونه در سه روز و بازیابی سلامت کامل ، گونه مذکور در طبیعت شهرستان دزفول رهاسازی گردید .
پنج تکنیک برای بازگرداندن ثبات
این برای همه ما اتفاق می افتد که: شما 3 متر بالاتر از آخرین میانی هستید، بیش از حد گیج و تنفس تان نامنظم است و احساس می کنید همه چیز تمام است. مشکل کجاست؟ .
تنش و فشار در بدن شما باعث شده است که شما تعادل خود را از دست بدهید. اما راهی برای برگرداندن آن وجود دارد؟ حتی زمانی که در میانه مسیر هستید؟ مربی و تمرین دهنده بولدر، ژاستن سونگ پنج راهنمایی دارد تا شما به سرعت استرس خود را کاهش دهید وتعادل خود را باز یابید. استفاده از انگشت پنجم را فراموش نکنید. انگشت شست شما می تواند سلاح مخفی شما باشد.
گزارش از زبان تیم امداد و نجات واقعه:
چند تن از اعضای هلال احمر دزفول و آتشنشانی و هیئت کوهنوردی دزفول، با همکاری چند تن از کوهنوردان دزفول، دو تیم امدادی تشکیل دادند.
تیم اول شامل: دکتر حسن پور به همراه سعید خادم نقاش و آقای ریاحی، و آقای مهرنما از آتش نشانی به سرپرستی دکتر حسن پور در بالای دیواره حضور داشتند و تیم دوم شامل: سید امیر ضیائی زاده و حسین بهاری و محمد افضل زاده و احمد رنجبر به سرپرستی آقای افضل زاده در پایین دیواره حضور یافتند.
از بالا، دو حلقه طناب به قله ی جرثقیل وصل کردند و انتهای طناب ها، به پله ی تاشوی خلبانی به طول 20 متر وصل شد و جرثقیل با باز کردن بوم خود طناب ها را به سمت پایین فرستاد، این عمل باعث شد که پله به گروه مستقر در پایین رسد.
آقای ضیائی ( با استفاده از اتصالات سنگنوردی ) خود را به پله متصل می کند و با هماهنگی، جرثقیل وی را بالا برده تا به فرد گرفتار می رسد...
او را به وسیله ی کارابین و تسمه به خودش و پله متصل می کند و با هماهنگی و دقت بسیار بالا، جرثقیل ایشان را پایین می آورد و عملیات به خوبی با موفقیت به پایان می رسد.
تیم اول، ابتدا از بالا وضعیت را بررسی نمودند و سپس به پایین رفتند و پس از ارزیابی و تحلیل عوامل تصمیمات لازم گرفته شد و به حمدالله نتیجه داد.
در پایان به تیم اول و دوم، هیئت کوهنوردی دزفول، آتش نشانی و هلال احمر، فوریت های پزشکی و... و بزگوارانی که از مسجدسلیمان و شوش تشریف آوردند خسته نباشید و تبریک عرض می شود به خاطر این هماهنگی و اتحاد در برنامه ریزی و اجرای عملیات امداد.
تشکر از سرپرست تیم امداد جناب دکتر حسن پور که به بهترین نحو ممکن مدیریت فرمودند.
گزارش سایت های خبری:
به گزارش خبرنگار روناش ، کایت سوار دزفولی که در ارتفاع ۲۰۰ متری لا به لای شاخه های درختی گرفتار شده بود پس از ۱۰ ساعت تلاش بی وقفه توسط گروه امداد و نجات کوهستان ، هئیت کوهنوردی ، هلال احمر و آتش نشانی از مرگ حتمی نجات یافت .
“مجید بادروج“ کایت سوار ۲۴ ساله دزفولی که ساعت ۵ بعد از ظهر روز جمعه نوزدهم دی ماه ۱۳۹۳ با چند نفر از دوستانش جهت کایت سواری به ارتفاعات تنگه سرا در منطقه سردشت دزفول رفته و اقدام به پرواز می کند ؛ به علت نقص فنی کایت اقدام به باز نمودن چتر کمکی نموده که بدلیل باد شدید و بدی هوا چترش به درختی در ارتفاع ۲۰۰ متری برخورد و بین زمین و هوا لا به لای درختان گرفتار می شود .
“غلامحسین حسن پور“ مسئول هئیت کوهنوردی دزفول پس از اطلاع به کمک آتش نشانی و هلال احمر در منطقه ستادی تشکیل می دهند و سرانجام با استفاده از جرثقیل شخصی از بالا و کادر فنی از پائین خود را به فرد حادثه دیده رسانده و در ساعت ۳ و ۳۰ دقیقه بامداد روز شنبه بیستم دی ماه ۱۳۹۳ پس از ۱۰ (دَه) ساعت عملیات نجات با موفقیت به پایان می رسد و فرد حادثه دیده در ساعت ۴ و ۳۰ دقیقه بامداد با اورژانس به بیمارستان منتقل شده و حال وی نیز رضایت بخش می باشد .
حسن پور در گفتگو با خبرنگار «روناش» ، ضمن قدردانی از اهالی منطقه و پرسنل اورژانس ، هلال احمر ، نیروی انتظامی ، بسیج ، فرمانداری و شهرداری بابت همکاری در نجات فرد حادثه دیده ، از مسئولین تقاضا کرد تا تجهیزات و امکانات ضروری را در اختیار آتش نشانی و هلال احمر قرار داده تا در صورت بُروز چنین مشکلاتی بتوانند به موقع اقدام نمایند .
لازم به ذکر است : گروه کایت سواری دزفول ثبت نشده و به صورت شخصی و خودجوش با دیدن آموزش تشکیل شده اند . حسن پور از کایت سواران تقاضا کرد تا برای پرواز به مناطق صعب العبور تنگه سرا و شهیون که نقاط مناسبی برای پرواز نیستند ، نروند .
ماشاالله طاهری – روناش
معرفی شیشاپانگما چهاردهمین قله مرتفع جهان با ارتفاع 8013 متر
نام کوه: شیشاپانگما، گوزنتیان
موقعیت جغرافیایی: 28،35عرض شمالی _ 85،78 طول شرقی
محل قرار گیری: تبت
بهترین ماههای صعود: آوریل، می و آگوست، سپتامبر
اولین صعود: 1964 میلادی
نزدیکترین فرودگاه بین المللی: کاتماندو، نپال
ارتفاع: 8027 متر، 26،289 فیت
شیشاپانگما با ۸۰۱۳ متر ارتفاع بعنوان چهاردهمین کوه ۸۰۰۰ متری و تنها ۸۰۰۰ متری مستقل در تبت شناخته می شود، که به طور کامل در داخل خاک کشور چین(در تبت مرکزی) قرار دارد، اما به طرز عجیبی نزدیک ترین ۸۰۰۰ متری به کاتماندو، پایتخت نپال است و تنها ۸۰۰۰ متری است که از این شهر دیده می شود. در زبان تبتی به معنای "قله ای بر فراز دشتهای پوشیده از چمن" می باشد. شیشاپانگما آخرین کوه ۸۰۰۰ متری صعود شده می باشد (بدلیل بسته بودن مرزهای تبت بر روی خارجیها صعود به آن توسط دیگران امکان پذیر نبود) در نهایت در سال ۱۹۶۴این کوه توسط کوهنوردانی از تبت و چین صعود شد. پس از اشغال تبت توسط چینی ها تلاش شد تا نام "کوسنگ تسان فنگ" بر روی کوه نهاده شود.اما این تلاش شکست خورد و در نهایت همان نام تبتی شیشاپانگما رسمیت یافت.
نخستین صعود
شیشاپانگما نخستین بار در ۱۹۲۱ از فاصله حدود ۴۵ کیلومتری توسط هیئت شناسایی انگلستان دیده شد، پس از آن هم مورد توجه تمامی هیئتهایی که برای صعود اورست به بخش جنوبی فلات تبت پای نهادند قرار گرفت. در۱۹۴۵ اشنایدر و هارر که از کمپ زندانیان جنگ دوم جهانی گریخته بودند این کوه را نقشه برداری کردند. سپس در ۱۹۴۵ بیل تیلمنانگلیسی تیمی کوچک را در جبهه غربی شیشاپانگما رهبری کرد. در این تیم تنسینگ نورگی که بعدها به همراه سر ادموند هیلاری نخستین صعود اورست را انجام داده بود نیز عضویت داشت. تا سال ۱۹۶۱ این کوه که در منطقه ممنوعه تبت بود تنها از دور توسط تعدادی زمین شناس عکسبرداری شد.
اما در ۱۹۶۱، زمانیکه سایر ۸۰۰۰ متریها فتح شده بودند، چینی ها تیمی را برای شناسایی عازم بخش شمالی کوه کردند. در ۱۹۶۳ تیم شناسایی تا ۷۱۶۰ متری کوه بالا رفت.یکسال بعد یعنی در ۱۹۶۴ چینی ها با گروهی متشکل از ۲۰۰ نفر شامل کوهنورد، باربر و البته تعدادی دانشمند علاقمند به محیط به منطقه بازگشتند. کوهنوردان این تیم از زمستان قبل در اردو بسر می بردند و نوعی کمپ نظامی از جمله اجازه گرفتن از مافوق و شنا کردن در آب سرد را تحمل نموده بودند. آنها برای حمل راحتتر بار تا ۵۹۰۰ متر جاده احداث کردند و البته کار خود را با احداث یک سینما در کمپ ۵۹۰۰ کامل کردند. تیم تا ابتدای تیغه ۳ کمپ برپا کرد. دو کمپ نیز روی تیغه و تا ۷۷۰۰ متر برقرار شد. در ۲ می ۱۰ کوهنورد از جمله وانگ فوزو از اعضای تیم سال ۱۹۶۰ جبهه شمالی اورست که البته کمی بالاتر از کمپ ۲۰ متر روی یخ سقوط کرد توانستند پس از ۴.۵ ساعت به قله برسند. آنها قله را هرمی برفی توصیف کردند که روی تیغه ای شرقی-غربی قرار گرفته. بعدها و با صعودهای بی شمار غربی ها به این کوه، صعود چینی ها همانند ادعای ۱۹۶۰ صعودشان در شب به اورست و قرار دادن نیم تنه مائو روی قله و البته با توجه به نداشتن عکس صعود، با شک روبرو شد. البته آنها عکسهایی داشتند که تنها کوهنوردان به همراه آسمانی آبی در آن مشخص بود. با اینحال شرح صعودشان نشان می داد آنها حداقل تا انتهای تیغه صعود کرده اند. با اینحال امروزه همچنان این صعود بعنوان نخستین صعود شیشاپانگما شناخته می شود.
نخستین قربانی
سال ۱۹۸۳ شیشاپانگما نخستین قربانی خود را گرفت. فریتز لوشینگر اولین فاتح لوتسه در ۱۹۵۴ که کسی که در ۵۹ سالگی دائولاگیری را هم صعود کرده بود، در سن ۶۲ سالگی بر اثر خیز ریوی در شیشاپانگما کشته شد. در ۱۹۹۹ همچنین مرگ الکس لو بهترین کوهنورد آمریکا ودیوید بریجدر بر اثر سقوط بهمن بار دیگر نام شیشاپانگما را بر سر زبانها آورد. کنراد آنکر(کسی که موفق شد پس از۷۵ سال جسد مالوری را در اورست بیابد) دیگر عضو این گروه بود که از این حادثه جان سالم به در برد.
نکات دیگر
بدون شک امروز شیشاپانگما بعنوان یک ۸۰۰۰ متری محبوب کوهنوردان و گردشگران را به تبت جذب می کند. در نتیجه تیمهای تجاری زیادی نیز به این کوه روی آورده اند و احتمالا این کوه پس از اورست، چوآیو، گاشربروم IIمحبوبترین و پر صعودترین ۸۰۰۰ متری می باشد.
تیم ملی کوهنوردی ایران در بهار ۱۳۷۹ پس از فتح چوآیو به شیشاپانگما رفت و سه عضو این تیم در ۷ خرداد موفق به فتح قله شدند.
منبع: انجمن شهروند الکترونیک
