زمستان فصل لذت کوهنوردان
انجمن پزشکی کوهستان ایران: انسان در طول تاریخ همواره با طبیعت در ستیز و مبارزه بوده است. هر زمان که با فروتنی و تواضع در مقابل سر سختی کوهستان و طبیعت کرنش نشان داده، با کامیابی و پیروزی همراه بوده و چنانچه ناآگاهانه و با سماجت نسبت به واکنش قله و شرایط نا پایدار پافشاری کرده است متاسفانه با شکست و ناکامی و فرجامی تلخ روبرو بوده است.
اکثر کوهنوردان تمرین و آزمون شرایط سخت را در فصول مختلف سال به عنوان پیش نیاز برنامه های حرفه ای لازم و ضروری می دانند. تمرین و ممارست با طبیعت، کوه و صخره گاهی انسان را در آزمونی سخت و جانفرسا مواجه نموده و در پی آن تجارب گران سنگی بجا می ماند. طبیعت و کوهستان با تمام زیبایی های خود گاها با انسان جنگ و نبرد دوستانه دارد
این دو در آزمونی سخت و نا برابر همدیگر را محک زده و دعوت به مبارزه می کنند. انسان با تمام توانایی های جسمی و بکار گیری از تجهیزات مدرن در رویارویی با شرایط سخت و صلابت قله و نیز تلاش برای زنده ماندن با هدف برد برد با طبیعت مبارزه می کند. در این عرصه نبرد همواره پیروزی از آن ما نیست بلکه در زمان و فرصت بسیاراندکی اراده و خشم طبیعت انسان را مغلوب و ناگزیر به بازگشت می کند. به همین دلیل بخش بزرگی از کوهنوردان با شروع فصل زمستان و با صعود به قلل مرتفع کوهنوردی را با جدیت پیگیری می کنند.
در این فصل وجود برف و سرما و شرایط سخت جهت آزمون و محک زدن لوازم و تجهیزات فنی و پوشاک زمستانی و از سویی دیدن مناظر زیبا و هیجانات در این فصل لذت بخش و به انسان اعتماد به نفس می دهد. یکی از خصوصیات ذاتی انسان علاقه مندی به تمرین و رویارویی با شرایط دشوار و هیجانات در ورزش کوهنوردی می باشد و از فراز و نشیب این پیامدها لذت برده و با ممارست و زیستن مسالمت آمیز با کوهستان اراده خود را محک زده و در آغوش پر مهر طبیعت بر بلندای قله می ایستند ولی انسان همواره پیروز میدان نیست و گاها با شکست و ناکامی و حسرت رسیدن به قله صعود را متوقف و با فروتنی و تواضع نسبت به اقتدار و صلابت قله و طبیعت راه باز گشت را در پیش می گیرد.
از ویژگی صعود های زمستانی، تشخیص و مسیر یابی ایمن از خطر ریزش بهمن و رسیدن به قله و نیز برگشت از صعود می باشد بی تردید اغلب مسیرهای شناخته شده و تابستانی برای رسیدن به قله مناسب فصل زمستان نبوده و بدلیل وجود برف، بخش های زیادی از عوارض طبیعی در مسیرها قابل رویت نمی باشد. از این رو شکاف ها و چاله های برفی از دیده پنهان بوده و برای گام برداری و تردد نیازمند تدبیر و مسیریابی درست می باشد. لذا شناخت منطقه مورد نظر، داشتن تجارب صعود زمستانی، شناسایی مسیرهای پیش بینی شده، لوازم و تجهیزات مناسب فصل، باید با برنامه ریزی و پیش بینی موارد ذکر شده زمان بندی بیشتری را برای برنامه و صعود در نظر گرفت. هر چند که این قشر از کوهنوردان در زمستان کوهنوردی را با جدیت دنبال می کنند ولی وجود شرایط دشوار و خطرساز در این فصل نیازمند آمادگی جسمانی و تجهیزات مناسب فصل داشتن تدبیر و زیرکی هوشمندانه برای اجرای برنامه ها زمستانی لازم وضروری می باشد.
در این فصل بدلیل شرایط جوی ناپایدار و خطر ریزش بهمن و شناخت مسیرهای فرعی و ایمن، کوتاه بودن روزها و رعایت قانون 14 که لازم است در این فصل صعود به قله و بخش اعظم برنامه تا ساعت 14 به اتمام رسیده باشد. خطر جاده ها و راه های ارتباطی، مجهز بودن تجهیزات زمستانی و همچنین داشتن تغذیه مناسب فصل همگی از نکات و مواردی است که کوهنوردان باید با درایت و توجه بیشتر به موارد ذکر شده از بروز خطرات احتمالی غافل نباشند کوچکترین سهل انگاری و چشم پوشی از موارد ذکر شده منجر به حوادث ناگوار می شود که پیامد آن جبران ناپذیر خواهد بود. شرایط جوی ناپایدار در زمستان قابل پیش بینی نبوده و جهت اطمینان و پیشگیری از حوادث و خطرات احتمالی باید از مسیرهای صعب العبور اجتناب کرد و با اطمینان از توانمندی و ترکیب اعضای تیم برنامه را سازماندهی و برای دوری جستن از مسیرهای بهمن خیز لازم است از راه های فرعی و ایمنی عبور نماییم.
با نتیجه گیری از مطلب فوق لازم است سرپرستان و مربیان با تجربه در این فصل با جدیت در برگزاری برنامه های کوهنوردی زمستانی حضور و مشارکت جدی داشته باشند و با داشتن اطلاعات موثق از شرایط و سختی برنامه و محل مورد نظر ضمن رعایت نکات ایمنی این فصل را که فرصت مناسبی برای اجرای تمرینات سخت و آمادگی جسمانی می باشد برای ورزشکاران کوهنورد مهیا نمایند .
